De start van een nieuw begin

Door: Veronique Devreker 17-3-2017

Categorieën
:
Work,

Hopla, we zijn vertrokken! Na tien jaar collegialiteit en vriendschap en na zes jaar sparringpartners te zijn, elk met ons eigen kantoor, zijn we nu ook getrouwd én hebben we een kindje. Ons eigen bedrijf, Darwin, is geboren. Wij zijn er klaar voor en de wereld zal het geweten hebben!

Op zoek naar de juiste klik

De bokkensprongen die de werving- en selectiesector maakt, het wispelturige van de crisis (of die er nu wel of niet is geweest, of die nu wel of niet voorbij is), bedrijven die liever vandaag dan morgen hun perfecte medewerker vinden, kandidaten die aarzelen om in deze tijden overstag te gaan... het maakt onze job alleen maar uitdagender en plezanter. Mooie mensen en prachtige bedrijven die wij samenbrengen, het doet ons telkens toch iets. Eén van onze klanten, Ilse, verwoordde het enkele weken geleden nog zo goed. “Er worden hier vaak contracten ondertekend, maar dit was hét perfecte huwelijk. We zijn helemaal weg van elkaar. Het wordt een mooi verhaal. Wij, samen met hem. We passen zo goed bijeen. We zien elkaar graag, het komt helemaal goed.” Die genegenheid voor elkaar, die klik, daar gaan we voor. Als we dat gevoel missen, dan zoeken we verder naar die ene, de ware. Ruiken we die werkgenegenheid? Halleluja, luidt dan de klokken!

'Partners in crime'

Nu hebben we zelf dat mooie verhaal. Wij, Fleur en ik. Wij, Technical Forces en HR Agency. Wij, Darwin. Vennoten, om samen te genieten van de afspraakjes die we voor onze klanten organiseren. ‘Partners in crime’, om samen te sakkeren als het eens de mist ingaat of te brainstormen als we creatief moeten zijn. Ook wij zien elkaar graag, zijn genegen aan elkaar. Alleen zo werkt het, hoe simpel kan het leven soms niet zijn?

We trekken elkaar mee, omarmend wie ons genegen is. Dit huwelijk houdt stand. Liefst met veel rozengeur en maneschijn, maar af en toe een bliksemschicht maakt het uitdagend. Geef toe, wie houdt nu niet van vuurwerk? Na al die jaren kunnen we wel wat verdragen. We kunnen tegen een stootje; van elkaar én van anderen. Kom maar op, we worden er alleen maar meer één van.

Fleur en ikzelf, wij hopen, dromen én doen. En zo al samen twintig jaar lang, we kennen het klappen van de zweep. We zijn verslaafd aan de successen die we boeken en uitgebreid vieren.

Wat maakt dat ons gelukkig. BAM! Twee madammen, één verhaal; Darwin staat er!